Tempus fugit - czas ucieka - to jedno z ulubionych sformułowań Juliusza Cezara, które w połączeniu z dołożoną przez Chrześcijan do tej maksymy częścią aeternitas manet - wieczność czeka - może być prawdą uniwersalną niezależnie od epoki, w której żyjemy, naszych przekonań, wykonywanego przez nas zawodu, posiadanego przez nas poziomu wykształcenia czy statusu finansowego. Często jednak zapominamy o istocie tych słów, żyjąc tak, jakby przyszłość nie miała znaczenia, a czasu było w nadmiarze. Zapominamy o naszej przemijalności. Zapominając o niej marnujemy nie rzadko setki godzin na bezsensowne działania, a co gorsza na marnowanie własnego  potencjału i zasobów. Mamy marzenia, ale ich nie realizujemy. Mamy cele i plany, ale odkładamy je na wyspę zwaną ,,kiedyś''. Mamy wiarę i nadzieję, a jednak nie wierzymy w samych siebie i swój potencjał. Mamy w sobie moc i odwagę, a jednak ciągle się boimy zewnętrznych okoliczności. Lata mijają. Możliwości i szanse uciekają. SIła ciała przemija, zdrowie zaczyna doskwierać, konto w banku staje się puste, a my kończymy w beznadziei. Smutny to obraz, prawda? To jednak nie jest i nie musi być Twoja, moja, nasza rzeczywistość. WIesz dlaczego?